آب!
کمبود آب در منطقه برای مدیران عامل جذب درآمد از ساکنین است.
غیرمحرمانه : ماهدشت یک شهر حاشیه ای استان البرز است که در گذشته کشاورزی و دامداری در این منطقه رونق داشته و هنوز هم عده ای شامل بیمه عشایری هستند.
با ساختن مسکن مهر ماهدشت بین کیانمهر و ماهدشت یک منطقه بکر دستخوش تغییرات شد و با کشتن و راندن حیوانات از این منطقه که قبلا شکارگاه بوده است شهری ایجاد شده است با جمعیت بیشتر از شهرماهدشت .
ساکنین ماهدشت اغلب روستایی هستند و با توجه به این که استان البرز روزگاری جزو استان تهران بوده است تصورشان این است که اگر کمی تغییرات به محل زندگی شان بدهند شهرشان مثل نیاوران تهران می شود.
البته ماهدشت نزدیک به منطقه صفادشت است و در حقیقت مجاور منطقه با آب و هوای کویری است و اگر هم روزی در این کشاورزی رونق داشته به دلیل حق آبه ای بوده که از رود کرج داشته و این حق آبه هم اکنون دیگر وجود ندارد و نوروزی نماینده وقت بهارستان با ایجاد حق آبه برای منطقه بهارستان در حقیقت این منطقه را از حق خود محروم کرد.
این مطلب با مسئولین در میان گذاشته شد اما به نتیجه ای نرسید و با منحل شدن شورای شهر ماهدشت در دوره اخیر کار به دست داوطلبانی افتاد که صلاحیت شان بررسی نشده بود و تحصیلاتی نداشتند و محل درآمد مشخصی هم از کار در منطقه نداشتند .
این افراد که در قالب پهنه بندی مسکن مهر ماهدشت مشغول فعالیت شدند شروع کردند به ایجاد فضای سبز حول و حوش پروژه ها و گفتند مردم حق فضای سبز دارند اما چون این درخت کاری ها غیرکارشناسی بود با مشکلات عدیده ای روبه روست .
هم اکنون شارژ ماهیانه هر واحد آپارتمانی بیش از هفت برابر شده است در حالی که ارزش پول ملی طی دو سال گذشته به این میزان نبوده است.
اگر چه ممکن است مقداری از این پول توسط مدیران ساختمان ها جذب شود اما قسمت اصلی این پول صرف آبیاری گیاهان می شود.
سازمان آب منطقه ای به شدت درگیر مجاب کردن مردم به پرداخت هزینه برای خرید منبع آب و ایجاد اتصالات مذکور است و فضای سبز هم که مسئولی ندارد از درخت توت که مربوط به سرزمین پرآب است کاشته شده تا درخت اکالیپتوس که نیازمند آب چندانی نیست.
شما بر آنچه گفته شد این را بیافزائید که در مجاورت مسکن مهر ماهدشت و کاملا چسبیده به مسکن مهر ، مسکن ملی استارت خورده است.
اما هدف از ساخت مسکن ملی چه بود؟ ایجاد خانه هایی که محلی برای تولید باشد و ساکنان آن بیکار نباشند .
اما در مسکن ملی ماهدشت خانه های دو طبقه ای بنا شده که حیاط در دو طرف زمین قرار گرفته و درب جدا دارند اما در حقیقت آپارتمان های دو طبقه ای هستند که همان محدودیت های آپارتمان را دارند و اگر کسی قالی ببافد طبقه پائین صدای دفه اش را خواهد شنید و نمی تواند محل تولید شغل دیربازدهی مثل قالیبافی باشد.
با توجه به محدودیت آب حیاط این ساختمان ها نیز نمی توانند محل تولیدات گلخانه ای و باغبانی و امثالهم باشند, ضمن آن که فرهنگ مستولی بر منطقه فرهنگ مصرف گرایانه است.
مسئولینی که اجازه ساخت و ساز مسکن ملی را صادر کرده اند برای فرهنگ نامتجانس و کم آبی منطقه فکری کنند. هم اکنون خود شهر ماهدشت نیز دچار مشکل کم آبی است و امیدی هم به حضور دلسوزی در منطقه نیست.
About The Author
